Η Άντζελα Δημητρίου είναι Ελληνίδα λαϊκή τραγουδίστρια. Το πραγματικό της όνομα είναι Αγγελική Κιουρτσάκη. Γεννήθηκε στο Περιστέρι Αττικής. 

Το 1970 εμφανίζεται στο μαγαζί ΒΗΤΑ ΒΗΤΑ και κάπως έτσι ξεκινάει την καριέρα της. Στη διάρκεια της εφηβείας της, συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα της λαϊκής σκηνής όπως οι Βασίλης Τσιτσάνης, Στράτος Διονυσίου, Πόλυ Πάνου και άλλοι. 

Στη θεσσαλονίκη την ακούει ένας διευθυντής δισκογραφικής εταιρίας. Αμέσως το 1978 ηχογραφεί το πρώτο της δισκάκι,το 1979 το δεύτερο ενώ το 1980 συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι "Ας ήταν να μπορώ" του Μιχάλη Αρχοντίδη που όμως δεν διακρίθηκε. Ο τρίτος της προσωπικός δίσκος με τίτλο Γιατί να 'ρθείς αργά (1980) σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία και το 1982 υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο με την CBS, νυν Sony Music.

Η πορεία της στο τραγούδι συνεχίζεται έως σήμερα, έχοντας ήδη συνεργαστεί με συνθέτες όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος, Σταμάτης Σπανουδάκης, Λάκης Παπαδόπουλος, Φοίβος και άλλοι.

Μέχρι στιγμής έχει κάνει 38 δίσκους από τους οποίους οι περισσότεροι έχουν γνωρίσει μεγάλη εμπορική επιτυχία, μερικοί από αυτούς στην Αραβία και στη Τουρκία. Κυρίως έχει γνωρίσει επιτυχία στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού και ιδιαίτερα του ζεϊμπέκικου. Ανάμεσα στις μεγαλύτερες επιτυχίες της στα συγκεκριμένα είδη μουσικής, συγκαταλέγονται τα τραγούδια: «Ποια θυσία» (1985), «Δυο φωνές» (1986), «Οι χωρισμένοι» (1986), «Φωτιά στα Σαββατόβραδα» (1988), «Ουρανέ» (1990), «Σε νίκησα ζωή» (1991), «Κλείσε φώτα, κλείσε μάτια» (1993), «Γυναίκα εγώ» (1995), «Μαργαρίτες» (1996), «Δεν είσαι τίποτα» (1998), 100% (1998), «Κάνε στην άκρη» (1999) και πολλά ακόμα.

Κατά καιρούς πάντως, έχει ερμηνεύσει και τραγούδια από άλλα είδη μουσικής, που έχουν επίσης γνωρίσει τεράστια επιτυχία. Ανάμεσα στις μεγαλύτερες επιτυχίες της συγκαταλέγονται τα τραγούδια: «Ήθελα να 'ξερα δεν ντρέπεσαι» (1989), «Εσύ τι λες» (1990), «Φταίει ο έρωτας» (1993), «Φτάνει» (1994), «Με καις» (1995), «Είσαι η αγάπη μου» (1996), «Ακατοίκητες οι νύχτες» (1998), «Μαύρη λίστα» (2000), καθώς και τραγούδια τύπου λάτιν όπως τα «Εξαιρούνται» (1991) και «Αγκαλιαζόμαστε» (1992), το «Κόκκινο της φωτιάς» (1992) και πολλά ακόμα.

Συμμετείχε επίσης στα προκριματικά του Διαγωνισμού της Eurovision του 1988 για την εκπροσώπηση της Ελλάδας με το τραγούδι «Αν».